De meer dan verdubbeling van ’s-Hertogenbosch als stad vond plaats na de tweede wereldoorlog. In deze periode is gigantisch veel ontwikkeld en gebouwd, met duidelijk te onderscheiden kenmerken en kwaliteiten van de geleverde architectuur. Interessant is het om deze bouwproductie te duiden aan de hand van twee hoofdstromingen: het traditionalisme en het nieuwe bouwen. Aan de hand van deze gerealiseerde bouwwerken, zowel vanuit de samenhang van de stad als in het algemeen, en het beschrijven van de specifieke kenmerken wordt inzicht gegeven hoe deze naoorlogse architectuur zich ontwikkelde en manifesteerde in ’s‑Hertogenbosch.
De module bestaat uit drie ochtenden waarin PowerPoint presentaties worden getoond met veel ondersteunende beelden, maar ook voordrachten die de achterliggende theorieën behandelen en duiden.
De module wordt afgesloten met een fiets- wandelexcursie waar alle besproken facetten en objecten in hun eigen context worden getoond. Behalve welwillende interesse is geen voorkennis nodig voor deze module.
Docent:
Frans Horio was in zijn werkzame leven bureau houdend architect. Daarnaast is en was hij lid van meerdere welstandscommissies en kwaliteitsteams.